‘If you wish to be a writer, write'(1) is een bekende uitspraak van de oud-Griekse filosoof Epictetus. Centraal in diens gedachtegoed staat de notie dat filosofie niet slechts een theoretische discipline is, maar een levenswijze. Zoals het streven naar wijsheid de way of life van de filosoof bepaalt, is het oppakken van een (al dan niet digitale) pen karakteristiek voor de auteur. Wat je doet, is daarmee in de redenering van Epictetus bepalend voor je identiteit.
Toen ik op 5-jarige leeftijd de eerste mokerslagen losliet op de plastic kindertypmachine die een goedheiligman voor onze deur had achtergelaten, wist ik wat ik worden wilde: schrijfster. Het was als een lotsbestemming: de vorming van een identiteit op A4-formaat. En toch is het nooit van gekomen, dat schrijverschap. Niet doordat ik met het schrijven een identiteit nastreefde die niet de mijne was, maar doordat plichtsbesef en de ratrace van het werkende leven mij daar na afronding van mijn studie Nederlandse- taal en letterkunde haast ongemerkt vanaf deden drijven.
Zelfs nu het failliet van het kapitalisme aanstaande lijkt, luidsprekeren waarden als een carrière en een goed salaris in onze maatschappij de boventoon. En ik ben er met open ogen ingetrapt. Met nog zo’n 30 jaar te gaan voordat ik mijn pensioen uit een uitgeputte bron mag schrapen, wordt het tijd successen te boeken die zijn afgemeten aan mijn eigen maatstaven.
Met deze blog beoog ik als schrijfster opnieuw vorm te geven aan mijn identiteit. Door te schrijven. Noem het een midlifecrisis, ingegeven door een dertigers dilemma, die het resultaat was van een onopgeloste noodtoestand in mijn quarterlife. Ik zie de blog als vingeroefening, als opmaat voor het schrijven van een essaybundel of literaire roman die ooit in de boekhandel verkrijgbaar zal zijn. En ook als ik er de komende jaren niet in slaag een boek te produceren dat zijn weg vindt naar de Libris longlist (ik realiseer me: een hoog gegrepen longshot, maar anderen lukte het ook, dus niet onmogelijk), boek ik succes. Gewoon, door te doen wat mijn hart mij influistert te doen.
Voel je vrij om wel/niet mee te lezen met dit relaas van de verwezenlijking van mijn zelf en mijn schrijverschap. En om je comments achter te laten bij de schrijfsels die je vindt op deze blog.
Marielle schrijft 